「梅山」古名「梅仔坑」。「梅仔坑」地名之源起,依據
《臺灣地名辭書嘉義縣(下)》:「地名由來有兩種說法,一說:
未開發前,此地長滿野生梅樹,故得名。
另一說:此地古名為『糜仔坑』,因係舊時商旅必經之地,
曾有人在溪邊築屋賣粥,閩南人稱粥為糜,故得名,
後漸音轉為梅仔坑。」
日治前期稱為「梅仔坑」,
大正9年(1920)將「梅仔坑區」改為「小梅庄」。
民國35年改為梅山鄉。
不管是「梅仔坑區」、「小梅庄」或「梅山鄉」,
從字義而言,都與梅樹脫離不了關係,
事實也似乎是如此。
自古諸羅(即今嘉義)縣下稱讚「梅山霽月」八景之一也,
然霽月美景,本在山環四面之月影朗照,光彩特殊而稱者,故取「山」字。
溯而首由臺北縣內有「松山」,其次臺中縣內由「竹山」,
且當鄉多產梅,取名「梅山」,列彼首次兩山之下,
含有松竹梅三友之意義也。
從這份理由,可知當地人民認為「小梅」鄉名不雅,
且「小梅」與「大林」地名有大小相差太多的感覺,
這是「小梅鄉」要被改名的原因。
梅山玉虛宮是梅山鄉市區的一座廟宇,
主祀北極玄天上帝。
清乾隆初年,先民卜居梅坑。
華路藍縷以處草莽,居民虔祀北極玄天上帝以冀能沐神麻,
時有李紹者,籌組元宵橋燈會以支持,
迨嘉慶末朝,盧光順、何春梅等首倡建廟以祀典議起,
附和日眾遍及五十三莊,捐獻熱烈,眾志成城,
嘉慶二十五年春廟竣,擇宮號「玉虛」。
廟宇莊嚴,神靈顯赫,日漸遠播香火,隨之鼎盛,
至道光年間,劉深池、江騰仁、何房先、何能雲諸氏出首。
捐緣增後殿。
1905年三月十七日諸羅地區大震災,廟宇倒塌,神像安然無恙,
旋由林鄭有梅、吳春委、江匡國、楊占春諸民邀集善信協議復建,
乃於1910年,陽月興工至翌年蒲月竣山,
繼而1941年十二月十七日,復遭嘉義地區強烈震災,
拜殿被震倒毀時限於建材缺乏,僅為簡單之修建而維持本宮宮務,
先後由楊占春、林鄭有梅、吳春委、林鄭五保諸民任管理員。
至光復後吳泉洝接掌宮務,
整修廟貌面目一新……..
民國五十九年七月十二日,組成重建委員會,
同年十一月十日拆除舊廟宇,同月十九日破土奠基。
民國六十一年十一月八日落成迄今。
該廟門神彩繪為潘麗水匠師的作品,
可說是彌足珍貴…….